چراغ روشنایی اضطراری (ایمنی)

روشنایی اضطراری ( روشنایی ایمنی )

در زمان رخ داد خطر و خاموشی تامین حداقل روشنایی جهت مسیرهای خروج بر عهده چراغ های روشنایی اضطراری ( روشنایی ایمنی ) می باشد که این چراغ های دارای استاندارد ساخت مخصوص خود (EN 60598-2-22) و جدا از چراغ هایی می باشد که به وسیله سیستم دیزل ژنراتور روشن می گردند. این چراغ جهت ادامه فعالیت بعد از خاموشی طراحی نمی گردند و صرفا جهت تامین حداقل روشنایی در مسیرهای خروج می باشد، طبق مبحث سوم مقررات ملی ساختمان ایران روشنایی راه های خروج می بایست به گونه ای طراحی و تنظیم گردد که در مواقعی که در ساختمان افراد حضور دارند، روشنایی به طور مداوم و پیوسته برقرار باشد و افراد حاضر در ساختمان بتوانند راه را به درستی تشخیص داده و مسیر خروج را به راحتی طی کنند، همچنین حداقل شدت روشنایی راه های خروج نباید در سطح کف هیچ نقطه ای از مسیر خروج کمتر 10 لوکس باشد. لازم به ذکر است در مکان هایی با کاربرد فعالیت های پرخطر مانند آزمایشگاه ها می بایست نور تامین شده به وسیله این چراغ های برابر با 15 درصد نور محیط در شرایط کار عادی باشد تا افراد بتوانند ابتدا محیط را از مواد و شرایط پر خطر ایمن سازی  و سپس به سمت راه های خروج حرکت کنند.